فرمانده‌ای که شوخ‌طبعی را در سخت‌ترین مواقع جنگ رها نمی‌کرد
تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۴۸۱۱۷۰
خبرگزاری میزان- درباره روحیه شاد شهید دستواره در همین اندازه بگویم که گاهی پیش می‌آمد او از طریق بی‌سیم با عراقی‌ها ارتباط می‌گرفت و آنها را فریب می‌داد و به اصطلاح سرکار می‌گذاشت.
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری میزان، ۱۳ تیر امسال، سی و دومین سالروز شهادت قائم مقام لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) «سید محمدرضا دستواره» است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شهید دستواره در روز ۱ بهمن ۱۳۳۸ در خانواده‌ای مذهبی در جنوب شهر تهران به دنیا آمد. با اوج‌گیری انقلاب اسلامی، همراه با سیل خروشان ملت ایران در تظاهرات و فعالیت‌های مردمی شرکت فعال داشت و در این زمینه چند بار توسط عوامل رژیم منحوس پهلوی دستگیر شد. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی جهت پاسداری از دستاورد‌های انقلاب به جمع پاسداران کمیته انقلاب اسلامی پیوست. هنگامی که حاج احمد متوسلیان مأموریت یافت تیپ محمدرسول الله (ص) را تشکیل دهد، او همراه سایر پاسداران به سمت جبهه‌های جنوب سفر کرد و در آنجا به علت مهارت در جذب نیرو، «مأمور تشکیل واحد پرسنلی تیپ» شد.
شهید دستواره در عملیات خیبر بعد از شهادت «حاج محمدابراهیم همت» فرمانده دلاور لشکر محمدرسول الله (ص) و واگذاری فرماندهی به «شهید حاج عباس کریمی» به عنوان «قائم مقام لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص)» منصوب شد و پس از شهادت حاج کریمی در عملیات «بدر»، به عنوان «سرپرست لشکر» در خدمت رزمندگان اسلام بود و در نهایت با انتصاب فرماندهی جدید لشکر، سید رضا دستواره همچنان به عنوان قائم مقام لشکر در خدمت جنگ و دفاع مقدس انجام وظیفه کرد.
شهادت
شهید دستواره که در هر عملیاتی سلاح به دست می‌گرفت و در عملیات شرکت می‌کرد، سرانجام در روز ۱۳ تیرماه سال ۱۳۶۵ در عملیات «کربلای۱» که به آزادسازی شهر مهران منجر شد، توسط دشمن بعثی به شهادت رسید.
وصیت
در بخشی از وصیت‌نامه شهید دستواره می‌خوانی: «ننگ و نفرین و خواری ابدی برای دشمنان دون‌صفت و اهریمنی‌منش که ظالمانه با این اسلام و انقلاب و رهبر و امت در قعر شقاوت در ستیز است. حرف چندانی ندارم فقط پیروی از امام امت که پیروی از ائمه و پیامبر و خداست را سرلوحه همه امور قرار دهید و محکم و مستحکم بر پشت سر او لحظه‌ای دست از مبارزه و استقامت برندارید. من که در این عمر خود نتوانستم بهره‌ای از این اقیانوس بیکران الهی یعنی جهاد فی‌سبیل‌الله ببرم، ولی همواره سعی داشتم با چاکری مجاهدان مخلص خود را خاک پای آنها سازم.»
شوخ‌طبعی را در سخت‌ترین مواقع جنگ رها نمیکردسردار «اسماعیل کوثری» در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری میزان، با بیان اینکه «آگاه و مطلع بودن»، «بصیرت انقلابی داشتن»، «خستگی‌ناپذیر بودن»، «شوخ طبعی در اکثر مواقع» و همچنین «به دنبال شهادت بودن»، مهمترین ویژگی‌های شهید دستواره بود، عنوان کرد: او از سال ۵۹ وارد سپاه شد و از آن دوران تا زمان شهادت، بیشتر زمان را مستقیما در جبهه‌ها از کردستان تا خوزستان بود.
وی افزود: شهید دستواره بیش از ۱۰ بار در زمان دفاع مقدس مجروح شد و البته هر ۱۰ بار قبل از رسیدن به بهبودی کامل عازم جبهه شد.
جانشین قرارگاه ثارالله سپاه با بیان اینکه شهید دستواره در سخت‌ترین مواقع جنگ، شوخ‌طبعی خود را رها نمی‌کرد تا خدای نکرده اضطراب و نگرانی بر رزمندگان غلبه پیدا نکند، عنوان کرد: درباره روحیه شاد شهید دستواره در همین اندازه بگویم که گاهی پیش می‌آمد او از طریق بی‌سیم با عراقی‌ها ارتباط می‌گرفت و آنها را فریب می‌داد و به اصطلاح سرکار می‌گذاشت.
سردار کوثری همچنین با بیان اینکه برادر کوچکتر شهید دستواره با نام «حسین» در همان تیرماه سال ۱۳۶۵ و قبل از اجرای عملیات کربلای ۱ در اطراف شهر مهران به شهادت رسید، خاطرنشان کرد: زمانی که شهید دستواره برای مراسم تشییع و خاکسپاری برادرش به تهران آمده بود، اعلام کرد که قبر کناری برادرش را برای او نگه دارند و این را به همه گفت. به ۱۰ روز نکشید که محمدرضا دستواره به آرزوی دیرینه‌اش که شهادت بود دست یافت و در همان قبر کنار برادرش، به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: شهید دستواره شهادت دفاع مقدس سردار کوثری لشکر 27 محمد رسول الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۴۸۱۱۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهید حسین اسکندرلو را بیشتر بشناسیم
گردان‌های حضرت علی‌اصغر و المهدی زودتر از دیگر گردهان‌های عمل‌کننده درگیر نبرد با دشمن شدند. در همان ساعت‌های نخست درگیری تعدادی از تانک‌های دشمن منهدم شدند و تلفات زیادی دادند. تا اینکه صبح ۱۲ اردیبهشت سال ۶۵ تقریبا درگیری تن به تن میان رزمندگان ایرانی و عراقی در رمل‌های فکه آغاز شد.
به گزارش ایسنا، حسین اسکندرلو دوازدهم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۴۱ در جنوب تهران به دنیا آمد. در روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ از اولین کسانی بود که با تصرف پادگان تسلیحاتی خیابان پیروزی تهران، به مردم کمک کرد.
پس از پیروزی انقلاب، مدتی در کمیته انقلاب اسلامی به حراست از آرمان‌های مردم پرداخت و پس از آن به عضویت رسمی سپاه در «گردان ۷» پادگان امام حسین (ع) درآمد. با شروع جنگ تحمیلی راهی جبهه‌ها شد و در سمت‌هایی چون معاونت گردان حنین، عضو شورای فرماندهی سپاه سر پل‌ذهاب، مسئول بسیج سپاه غرب و فرمانده گردان‌های سلمان، زهیر و علی‌اصغر (ع) به دفاع از میهن اسلامی پرداخت که در این مدت چندین بار نیز مجروح و شیمیایی شد و در روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۵ درعملیات «سیدالشهدا (ع)» منطقه «فکه» بر اثر اصابت گلوله مستقیم دوشکا به گردنش در روز تولدش به شهادت رسید.
سردار ابوالفضل مسجدی از همرزمان شهید حاج حسین اسکندرلو و مسئول روایت‌گری و زیارت‌گاه‌های کل سپاه در گفت‌وگو ایسنا، درباره لحظه شهادت این فرمانده شجاع و عملیات «سیدالهشدا(ع)» می‌گوید: این عملیات روز ۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۶۵ در پی اجرای استراتژی «دفاع غیرمتحرک» عراق به مرحله اجرا درآمد. عراقی‌ها توانسته بودند در این زمان تا نزدیکی‌های «فکه» و «تپه سبز» پیشروی کنند. اگر جلوی عراقی‌ها گرفته نمی‌شد می‌توانستند تا جاده اندیمشک ـ اهواز بیایند. به همین خاطر، حاج علی فضلی که آن زمان فرماندهی گردان‌های لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) را بر عهده داشت، تمامی فرمانده گردان‌ها را در ساختمان نجف اشرف فرا خواند و به آنها یادآور شد که نیروی زمینی سپاه به ما تکلیف کرده است تا عملیاتی برای مقابله با پیروی دشمن انجام بدهیم.
این فرمان باید در کمترین زمان ممکن انجام می‌شد. از آن‌جایی که مدتی عملیاتی در منطقه طراحی و اجرا نشده بود تعدادی از نیروها در حال بازگشت به تهران بودند. حاج حسین، خیلی زود کسی را به راه‌آهن فرستاد تا بچه‌ها باز گردند. طرح و نقشه عملیات در ۴۸ ساعت ریخته شد. در خاطرم هست که ۶ گردان از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) برای انجام این عملیات آماده شدند. گردان «علی‌اصغر» به فرماندهی حاج حسین اسکندرلو، گردان «المهدی» به فرماندهی شهید حسنیان، گردان «علی‌اکبر» به فرماندهی برادر تقی‌زاده، گردان «زینب» به فرماندهی حاج خادم و گردان «قاسم» به فرماندهی غلامی آماده شدند. نیروهای حسین اسکندرلو در اردوگاه «فرات» در دزفول مستقر بودند.
گردان‌های حضرت علی‌اصغر و المهدی زودتر از دیگر گردهان‌های عمل‌کننده درگیر نبرد با دشمن شدند. در همان ساعت‌های نخست درگیری تعدادی از تانک‌های دشمن منهدم شدند و تلفات زیادی دادند. تا اینکه صبح ۱۲ اردیبهشت سال ۶۵ تقریبا درگیری تن به تن میان رزمندگان ایرانی و عراقی در رمل‌های فکه آغاز شد. در این درگیری‌ها حدود ۹۷ تن از نیروهای گردان علی‌اصغر به شهادت رسیدند. با ادامه نبرد، حاج حسین نیز بر اثر اصابت گلوله مستقیم دوشکا به گردنش در روز تولدش و در گردانی که نامش با نام طفل شش ماهه امام حسین (ع) بود به شهادت رسید.
من یک سرباز به نام «شهید صالحیان» داشتم که حاج حسین بسیار با او احساس دوستی می‌کرد. به همین خاطر از من خواست تا صالحیان همراهش باشد. پس از شهادت حاج حسین، من از شهید صالحیان شنیدم که حاج حسین اسکندرلو شب پیش از شهادتش گفته است: «امشب شب عاشورا است، حفظ انقلاب و این منطقه خون می‌خواهد و اگر نتوانیم این منطقه را حفظ کنیم دشمن تا جاده اندیشمک ـ اهواز پیش خواهد آمد.»
به گزارش ایسنا، در این عملیات همچنین شهیدان «سیدمهدی اعتصامی»، «سیدمجتبی زینال الحسینی»، «اصغر کاظمی»، «علی دهقان سانیچ» و «سعید منتظری» از جمع همسنگران تخریب‌چی لشکر۱۰ سیدالشهدا(ع) در بازگشایی معبر برای رزمندگان به فیض شهادت نائل آمدند.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند